Jaren lang zijn wij met de kinderen op vakantie geweest in Frankrijk. We gingen altijd op familiebezoek en daarna kamperen en kozen iedere keer een andere streek. Onze kinderen hebben ook de Franse nationaliteit, we wilden dat ze hun tweede vaderland goed leerden kennen.
Maar in de Dordogne zijn we nooit geweest! Teveel Nederlanders was ons vooroordeel.
Tijdens het zoeken op internet naar een geschikte accommodatie voor ons plan kwamen we echter steeds weer op projecten in de Dordogne terecht. De sfeer van de dorpjes, de natuur en de stijl van de huizen vonden we heel leuk en kenden we eigenlijk niet.
We zijn er toen meerdere keren heen gegaan, bezochten het middeleeuwse Sarlat, het op een klif gebouwde dorpje Rocamadour. Onze verwachtingen kwamen uit. Al onze zintuigen werden geprikkeld! Zoveel groen, bloemen, mooie tuinen en parken, kastelen, prehistorische grotten, kloven, oude huizen met leistenen daken. Je kunt heerlijk roeien met uitzicht op de prachtige kastelen. En dan de culinaire rijkdom van deze streek: aardbeien, noten en zachte schapenkaas (cabécou), maar ook foie gras en mooie zwarte truffels, heerlijk bij een mooi glas rode wijn uit de Bordeaux! Een feest voor ons fijnproevers.
Wat ons ook opviel was dat de mensen in deze streek heel ontspannen en aardig zijn. Ik dacht eerst dat dit kwam omdat de Coronacrisis voorbij was maar hoorde van veel mensen die er al jaren wonen dat dit typerend is voor deze streek.
We wisten steeds meer wat we precies zochten. Een project in het mooiste stuk van de Dordogne, gelegen in de driehoek Rocamadour, Sarlat, Périgord. Niet te afgelegen, op loopafstand van een bakker, markt, restaurants, apotheek en supermarkt.
In Saint Julien de Lampon hebben we precies gevonden wat we zochten. En wat ook opviel, er wonen en komen mensen van allerlei nationaliteiten, niet alleen Nederlanders!
