Duurzaam of hebberigheid?

Als je in deze tijd een eigen onderneming start is “duurzaamheid” onvermijdelijk.
Eind november zaten Laurent en ik onder onze walnotenboom koffie te drinken met alleen een T-shirt aan. Het was 17 graden, heerlijk weer, maar abnormaal warm voor de tijd van het jaar. Walnoten vielen regelmatig uit de boom en we kraakten ze en aten ze op. Nadat we de flauwe grap gemaakt hadden dat onze hersenen in rap tempo op de uitgedroogde walnoten zouden gaan lijken als we dagelijks de heerlijke wijn uit de Dordogne zouden blijven drinken, kwamen we tot de conclusie dat de natuur ook hier echt in de war was. Het duurzaam ondernemen werd hierdoor geen modegril meer maar een noodzakelijk feit. Zeker met een kleinkind op komst die ook op deze aarde kleinkinderen moet kunnen krijgen.

We hebben een aantal maatregelen genomen:
-tijdens het upgraden van de gites gebruiken we alleen nog maar milieuvriendelijke verf producten.
-we reizen zo min mogelijk per vliegtuig tussen Frankrijk en Nederland.
-we hebben een waterfilter gekocht zodat we het kraanwater kunnen filteren en geen water uit plastic flessen meer hoeven te kopen.
-we eten meer biologische producten.
-we hebben inductie kookplaten gekocht om van het gas af te gaan in de gites.
-voor het ontbijt dat we gaan serveren laten we de gasten invullen wat ze graag willen om zo niet allerlei etenswaren weg te hoeven gooien.
-we hebben zonnepanelen aangeschaft die de gites en het zwembad van stroom kunnen voorzien. Onze buurman had als tegenargument dat dit niet echt duurzaam is omdat de zonnepanelen na 10 jaar weer moeilijk te verwerken afval zijn, maar wij hopen dat tegen die tijd een oplossing daar voor gevonden is…..
-we hebben de burgemeester gevraagd om toestemming om onze gasten de laadpaal te laten gebruiken die bij het gemeentehuis staat om elektrische auto’s op te laden.
-we proberen zoveel mogelijk meubels uit de gites te renoveren en te hergebruiken.

Zo stond er bijvoorbeeld een heel leuk sofa achtig bankje. Er zaten op de stof grote bruine vochtkringen die ik er helaas niet uit kreeg. Onder de stof zat nog een andere nogal truttige stof en daar weer onder kwam weer iets moois tevoorschijn. Alleen de zitting was niet zo mooi maar dat kunnen we zelf vervangen en nu hebben we het af en is het een mooie koffertafel geworden.
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er toevallig achter kwam dat die mooie stof eronder zat omdat ik de onderkant opengesneden had. Ik had net een Franse film gezien waarin iemand brieven en geld verstopt had in de zitting van een soortgelijk bankje en dacht je weet maar nooit…..